Tartışma
July 29, 2014 - Tagged as: tr.
Birkaç tip insanla ne pahasına olursa olsun tartışmak istemiyorum. Ne iddia ediyorlarsa haklılar.
- Heyecanlananlar, sesini yükseltenler, sinirlenenler, gaza gelenler. Hatta gaza gelen kesim ölene kadar benden uzak dursa keşke.
- “Proof by example” ispat tekniğini benimseyenler. Özellikle bunu insanlara uyguladığında gerzekliğin sınırları zorlanmış oluyor. “Ankaralı iki arkadaşım var ikisi de şöyleydi, o zaman büyün Ankaralılar öyledir”. Her geçen gün bunun ne kadar fazla uygulandığına hayret etmekteyim. (günlük hayatta karşılaştıklarımız bu kadar bariz olmadığından çoğu zaman iki taraf da argümanın geçersizliğini hiçbir zaman farkedemiyor)
- Pire için yorgan yakanlar. Kimsenin kusursuz olmasını bekleyemezsin, yiğidi öldür hakkını yeme demişler.
- Dedikodu, desteksiz atanlar. Duyduğun işine gelen şeyleri doğru kabul edenler.
- Haksız olmayı göze alamayanlar. Tartışmanın amacı orta yolu bulmak, hatalı olanların hatalarının farkında olması değil midir? Bir spor olarak tartışanlar.
Umarım bu hatalara ben de yapmıyorumdur, gerçekten çok uğraşıyorum bunun için.
Bu sebeplerden, Türkiye’de mutlu, üretken, sağlıklı olmanın sırrını siyasetten uzak durmak olarak görüyorum. Üniversitede sınıf arkadaşlarım bana “apolitik” derlerdi, ne anlama geldiği hakkında halen daha pek fikrim yok, ama o zamanlar “vaktini öldürmemek için çaba sarfeden” olarak yorumlardım :)